మార్పు

శీర్షిక  : మార్పు సహజమేకదా 

రచన : శ్రీమతి : పుల్లాభట్ల జగదీశ్వరీముార్తి.

 కల్యాణ్: మహారాష్ట్ర.

అర్ధరాత్రి చీకటిలో..

 మబ్బుల వెనుక దాగున్న మేఘమాల 

ఆనందంగా అవని తల్లిని పలకరిస్తుా

చిరు జల్లులు వెదజల్లుతోంది. ॥

అవని  పొరల్లో దాగి ఉన్న  మొలకబారిన

విత్తతు చిన్నారి తడి ఒడిలో ఒదిగేందుకు

 ఆనందంగా మొాము పైకెత్తింది.॥

లేతాకుపచ్చ రెక్కల్ని  మొదటిగా విప్పుకున్న  

మొలక చిన్నారి, ఉదయపు వెలుగు రేఖల్ని 

వింతగా చుాస్తుా వెర్రి ఆనందం పొందింది ॥

 కాలుష్యంతో పొగ నిండిన చిరుగాలి.

మొలక, వృక్షమై ఇచ్చే స్వశ్ఛమైన

"ప్రాణవాయువు " రాకకై నిరీక్షిస్తుా  .

మీనమేషాలు లెక్కపెడుతోంది.॥

గాయపడ్డ కాలం, గ్రహాల గమనాన్ని 

గంభీరంగా చుాస్తుా ,మారుతున్న

 మరో చరిత్రకు శ్రీకారం చుడుతోంది॥

ఊపిరిలో దీపం వెలిగించే వాయువు..

మొలక పెరుగుదలకు సారమిచ్చే

మట్టి చెలియతో కలిసి మనసారా-

మేలు మంతనాలు జరుపుతోంది.॥

సాదా సీదాగా అలా నడుచుకుంటూ

వెళుతున్న చిన్ని కీటకమొకటి

చిగురుటాకుల  పచ్చదనాన్ని చుాసి 

ముచ్చటపడి , దానితో దోబుాచులాడసాగింది ॥

మనిషిగా పుట్టి  మానవతను 

మరచిన  మనిషి , ప్రకృతి వరాలను ,

ప్రాణవాయువు విలువను తెలుసుకొని,

 విత్తనాల నాటుకై , మడులను

సాగుచేసే యత్నాన్ని జోరుగా సాగిస్తున్నాడు.॥

పరిణితి చెందుతున్న మనిషి 

మనో-వికాశానికి తోడుగా 

నేనున్నానంటుా,ఆకాశంలో 

మేఘమాల ఆనందంగా కురిసింది.॥

ప్రకృతి ప్రకోపానికి బీటలువారిన 

పుడమి తల్లి హృదయం , 

ఆనందంతో పులకరించిపోయింది..॥

"మార్పు సహజమేకదా" 

గ్రీష్మం దాటగానే వచ్చే రుతువులన్నీ

ఇచ్చేది చల్లదనమే కదా....

అంటుా...కోయిలమ్మ కులుకుతుా 

 కొత్త రాగాలు తీసింది.॥

హామీ : ఈ కవిత నా స్వీయ రచన.

 ----